Voor veel mensen is het assessment rollenspel het lastigste onderdeel van de dag. Niet alleen omdat de voorbereiding ingewikkeld is (Hoe oefen je zoiets? Waar vind je een voorbeeld?), maar ook omdat je te maken hebt met een ander levend wezen: de acteur.
Die is soms lastig te peilen. En hij/zij is natuurlijk geïnstrueerd om vooral veel tegengas te geven. Maar is dat wel zo? Hieronder vertellen we je er alles over. Lees snel verder!
Een voorbeeld:
“Volgens mij vertel je me niet het hele verhaal”, zegt de acteur, “ik snap nog steeds niet waarom dit ineens moet. Ik vind het maar een ondoordacht plan.” De assessmentdeelnemer raakt langzaam geïrriteerd. “Ik heb er echt goed over nagedacht,” zucht ze, “maar de reden waarom doet er helemaal niet toe. Het moet gewoon gebeuren!”
Altijd een lastige situatie in een assessment rollenspel
De situatie waar je in een rollenspel mee te maken krijgt, is per definitie lastig. Zou het een makkelijke situatie zijn, dan zou iedere deelnemer het goed doen, en levert het rollenspel weinig nuttige informatie op. Juist door te zien hoe je een lastig gesprek aanpakt, krijgt de assessor een goed beeld van jouw competenties.
Welke instructies krijgt de acteur?
Van te voren krijgt de acteur instructies om een ‘platform’ te bieden voor specifieke competenties die relevant zijn voor de functie. Om zodanig te reageren in het gesprek, dat jij de kans krijgt om die competenties te laten zien. Is de competentie ‘overtuigen’ bijvoorbeeld belangrijk en heb je dat nog niet laten zien, dan zal de acteur laten merken dat hij of zij nog niet overtuigd is. Je krijgt als het ware ‘hints’, die steeds een beetje duidelijker worden. Zo krijg je een aantal keer een kans om te laten zien dat je de gevraagde competentie bezit. Laat je de competentie voldoende zien, dan zal de acteur zijn bezwaren laten varen en met je meebewegen. Hij of zij probeert je dus niet ‘klem te zetten’.
Hoe doorbreek je de cirkel?
In bovenstaand voorbeeld kun je de opmerking van de acteur dus zien als een hint: “Joehoe, je hebt me nog niet overtuigd!” of zelfs “Als je me wilt overtuigen moet je meer uitleggen over dit plan!”. Zonde, als je daaraan voorbij gaat: de assessor zal dan concluderen dat je overtuigingskracht niet zo sterk is. Bovendien is de kans groot dat het gesprek in een kringetje rond blijft gaan en je niet verder komt. Je boekt dan weinig resultaten in het gesprek. Zie de acteur in het assessment rollenspel dus niet als een vijand die het je met opzet moeilijk maakt, en doe je voordeel met de hints die je krijgt.